Wystawa czynna od 13.10.2016 do 31.11.2016

Fascynacja człowieka siłą tajemną, magią, wiedzą ezoteryczną, interpretacją snów, uzdrawiającą mocą dotyku, narodziła się już w czasach starożytnych. Zgłębianie tajników wiedzy ezoterycznej, magii, czy sztuki uzdrawiania, było wyzwaniem dla wielu osób, które szukały odpowiedzi na pytanie o dwoistość natury człowieka. Rozpoczęta u zarania dziejów wędrówka człowieka, stała się poszukiwaniem eliksiru młodości, leku na wszelkie choroby.

Druga połowa XVIII stulecia wraz z początkiem XIX w. były najlepszym okresem dla rozkwitu i spopularyzowania się doktryny medycznej Franza Antona Mesmera, zwanej „magnetyzmem zwierzęcym”. Doktryna ta rozpowszechniła się w najlepszych dla siebie czasach, kiedy to poszukiwania człowieka skupiły się na odkrywaniu tajemnic ludzkiego ciała i jego duszy. Nie tylko świat medyczny przyglądał się uważnie owej teorii. Przenikała ona na salony, gdzie stała się rozrywką dla elit i przekształciła się w swego rodzaju modę kulturową. Seanse spirytystyczne i hipnotyzerskie kusiły tym, co nieodgadnione, tajemnicze i znajdowało się na pograniczu jawy i snu.

Mesmeryzm stał się modny. Inspirował romantyków, którzy w XIX w. poszukiwali odpowiedzi na pytania związane z podświadomością i duszą człowieka. Kontakt ze światem nadprzyrodzonym, uzdrawianie za pomocą dotyku i hipnozy, znalazły swoich zwolenników, którzy w wiekach późniejszych rozwinęli owe myśli w psychiatrii, psychoanalizie i bioenergoterapii. Czym wiec jest owa zagadkowa, tytułowa doktryna magnetyzmu zwierzęcego?

Wystawa prezentuje eksponaty osobliwe, tajemnicze i pochodzące z okresu popularyzacji owych doktryn medycznych. Jest ciekawym przykładem na osobliwości epoki tzn gabinetów cudów i pierwszych muzeów!

Zapraszamy serdecznie.