Wystawę można zwiedzać od 27.05.2008 do 30.06.2008 r w Piwnicy Muzeum.

Wystawa jest instalacją składającą się z dwóch elementów: obrazu namalowanego na starej desce meblowej, przedstawiającego surrealistyczną kulę, która niby spoczywa na nibypółce i grafiki przedstawiającej portret Albrechta Duerera (jednego z najwybitniejszych artystów Renesansu) z twarzą zmieniającą się w czaszkę. Wizerunek Duerera jest eksponowany na fragmencie niemieckiej reklamy makaronu z napisem „Naehrmittel” („środki spożywcze”) .

Obrazy są ilustracjami (unaocznieniem) dwóch elementów kondycji sztuki: jej kłamstw i jej muzealno-komercyjnej martwoty. Sztuka od zarania posługiwała się sztuczkami i kłamstwami po to, by lepiej przedstawić prawdę. Wszystkie te zabiegi stopniowo przestają być jednak skuteczne, bo z czasem tracimy zdolnośc rozumienia prawd, które sztuka wyobraża – w coraz mniejszym stopniu odczytujemy motywy, metafory i symbole, w końcu sztuka umiera by stać się towarem-eksponatem. Najlepszym przykładem takiej śmierci są obrazy sakralne (różnych kultur i religii) wyrwane z  kontekstu i pozbawione pierwotnej funkcji stają się żerem dla snobów i chciwców.

Jedynym celem tej wystawy jest refleksja nad prawdą i przemijaniem sztuki, rzeczywistości szczególnie ludzkiej.

Jarosław Stoch (ur. 1959 r.)

Studiował automatyzację na Politechnice Śl. i edukację artystyczną na Uniwersytecie Śl. w Cieszynie – dyplom z malarstwa w 1988 r. pod kierunkiem prof. Jerzego Wrońskiego i prof. Norberta Witka. Kurs Koloru Albersa prowadzony przez Michaela Kidnera.

Uprawia sztukę z pogranicza malarstwa, poezji i filozofii, a także permanentne akcje: PAS – percepcja artystyczno-spekulatywna; MEGALOART; ZDZICZENIE KURY.

Współorganizator Galerii Uniwersyteckiej UŚ Cieszyn (wystawy m. in.: Stern, Brzozowski, Tarasin, Marczewski, Pawłowski, Pamuła, Jończyk, Kałucki, Tarabuła) i Koła Samokształceniowego (współpraca  m.in. z Andrzejem Szewczykiem, Markiem Chlandą, Roydenem Rabinovitchem).

Otrzymał nagrodę Ministra Kultury za wystawę w Muzeum Górnośląskim uczącą patrzenia na sztukę nowoczesną, a także wyróżnienie Jonasza Sterna w konkursie monotypii.

W 1997 r. wystawia na Biennale „Bielska Jesień” malowaną rozprawę doktorską pt: GŁÓWNA TEZA EPISTEMOLOGII EPIKURA.

Jest autorem haseł dotyczących sztuki polskiej w „Słowniku Pojęć Współczesnych” Alana Bullocka – Wydawnictwo Książnica, 1999.

Wydał tomik poezji „Minotaury”, Cieszyn 2002r.

Od 2017 r. pracuje nad cyklem obrazów-rzeczy RES – afektywne obecności, a także jest dawcą ARTYSTYCZNEJ PROGNOZY PRZYSZŁOŚCI – EUTOPIA

Czasami wystawia.

www.stoch.art.pl
E-mail:  Ten adres email jest ukrywany przed spamerami, włącz obsługę JavaScript w przeglądarce, by go zobaczyć