Jan Herma - rzeźba, Jerzy Kępa - akwarela, rysunek. Od 6 do 31 sierpnia w Galerii Wystaw Czasowych Muzeum Śląska Cieszyńskiego prezentowana była wystawa prac rzeźbiarskich i malarskich dwóch artystów, wystawiających zarówno w Polsce jak i poza jej granicami, bezpośrednio lub pośrednio związanych z Cieszynem, a dobrze sobie nawzajem znanych: Jana Hermy i Jerzego Kępy.

Jan Herma, urodzony w 1935 roku w Goleszowie, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w której to po studiach w latach 1955-61 uzyskał dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Rzeźby prof. Jerzego Bandury, jest od 1973 roku związany z Filią Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie, gdzie m.in. od 1993 pełni funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Sztuki, a od 1997 kierownika Zakładu Rzeźby. W swojej twórczości rzeźbiarskiej sięga po kamień, drewno, brąz, tworzywa sztuczne, oprócz niej nie stroni również od architektury wnętrz. Jest autorem m.in. większości monumentalnych pomników i tablic portretowych na terenie Śląska Cieszyńskiego, rzeźb plenerowych oraz kameralnych, które to właśnie zaprezentowane zostały na cieszyńskiej wystawie. Należą one go grupy prac sięgających roku 1989, kiedy to zaczęły powstawać rzeźby Jana Hermy formalnie mieszczące się w szeroko rozumianym nurcie abstrakcji organicznej, a przy tym bardzo osobiste, brzemienne w treści, odwołujące się do owej "refleksji nad ludzkim losem, zmagań z życiem , tragediami i nadziejami", o których autor często mówi. Brązowe rzeźby i cykle rzeźbiarskie, wśród nich Drzewa nadziei, Uskrzydlone, Pory roku, w pełni oddają swą dynamiką, ekspresją, dematerializacją bryły, charakterystykę tego niezwykle jednolitego i niezwykle interesującego nurtu rzeźbiarskiego Jana Hermy, zwanego - parafrazując artystę - "formami uskrzydlonymi".

Jerzy Kępa, urodzony w 1947 roku w Świebodzicach, wywodzi się z zupełnie innej tradycji, gdyż od 1957 związany jest na stałe z belgijską Gandawą (Genk). Jest absolwentem Wyższego Instytutu Komunikacji Wizualnej i Projektowania Form Przemysłowych tamże, obecnie prowadzi warsztat rysunku i akwareli oraz wykłada historię sztuki na Akademii Sztuk Plastycznych w Gandawie. Jest również absolwentem Wydziału Konserwacji Dzieł Sztuki Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, co zaowocowało bogatą praktyką konserwatorską w dziedzinie malarstwa i rzeźby polichromowanej. Niezwykle aktywny organizator imprez kulturalnych promujących polską kulturę i sztukę w Belgii (m.in. Triennale Polskiej Sztuki w Belgii) jest równocześnie zasłużonym działaczem tamtejszej Polonii. Od lat 80-tych również związany z cieszyńską Filią UŚ, która dzięki niemu poprzez prace swoich studentów i wykładowców zaistniała w środowisku belgijskim. Na cieszyńskiej wystawie Jerzego Kępy prezentowane były głównie jego rysunki i akwarele, a pośród nich portrety, martwe natury, pejzaże i kompozycje abstrakcyjne, które z jednej strony cechuje akademickie wręcz, tj. mistrzowskie opanowanie technik malarskich, z drugiej - różnorodność tematów i klarowność przekazu.

Nie doszukując się na gwałt związków czy podobieństw w twórczości Jana Hermy i Jerzego Kępy, można by rzec, że ich prace dopowiadały się nawzajem tworząc interesujące zestawienia poprzez swoją różnorodność.